หมายถึง [สะดับ] ก. ตั้งใจฟัง เช่น สดับพระธรรมเทศนา, มักใช้เข้าคู่กับคำตรับฟัง เป็น สดับตรับฟัง; (วรรณ) ได้ยิน เช่น ถึงแม้ว่าจะสนิทนิทรา ก็ผวาเมื่อสดับศัพท์เสียงพี่. (วิวาหพระสมุท). (ข. สฎาบ่).

ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า หมากสง.

หมายถึง [-กอน] (แบบ) น. การปะปน, การคาบเกี่ยว. (ป.; ส. สํกร).

หมายถึง [สะดก] (แบบ) น. หมวด ๑๐๐, จำนวนร้อย. (ป. สตก; ส. ศตก).

หมายถึง [สะกะระ-] (แบบ) น. ผู้ยังมีหน้าที่จะต้องทำ. (ป.).

ว. เงียบเชียบ, สงบเงียบเพราะปราศจากเสียงรบกวน, เช่น ดึกสงัด ยามสงัด.

หมายถึง น. การเวียนว่ายตายเกิด, สังสารวัฏ หรือ วัฏสงสาร ก็ว่า.

หมายถึง (แบบ) น. ชัฏ, ดง, ที่รก, ที่ทึบ. (ป. สณฺฑ; ส. ษณฺฑ).

หมายถึง น. รก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสกุน.

หมายถึง [-โกด] (แบบ) ก. หดเข้า, สั้นเข้า; สยิ้ว, wm55vip หน้านิ่วคิ้วขมวด. (ป. สงฺโกจ; ส. สํโกจ).

หมายถึง [สะดับปะกอน] ก. บังสุกุล (ใช้แก่ศพเจ้านาย).

หมายถึง [สะกุน] น. ตระกูล, วงศ์, เชื้อสาย, เผ่าพันธุ์; เชื้อชาติผู้ดี เช่น เป็นคนมีสกุล ผู้ดีมีสกุล.

หมายถึง [สงสาน] ก. รู้สึกเห็นใจในความเดือดร้อนหรือความทุกข์ของผู้อื่น, รู้สึกห่วงใยด้วยความเมตตากรุณา, เช่น เห็นเด็ก ๆ อดอยากก็รู้สึกสงสาร เห็นเขาประสบอัคคีภัยแล้วสงสาร.

โปรดดาวน์โหลดแอปและเข้าสู่ระบบก่อนเล่นครับ/ค่ะ